Tatarzy |
Inna legenda przenosi nas jaszcze w bardziej odległe czasy przywołując stosowne wydarzenia historyczne. Czerpiąc wiedzę z dawnych kronik i dokumentów się o tym, że Polska od XIII wieku była obiektem licznych najazdów tatarskich. Wędrując południowym skrajem naszego państwa zbrojne czambuły tatarskich nie omijały i Pietraszówki. Po raz pierwszy przybysze ze wschodu pojawili się w naszej miejscowości w 1498 za czasów panowania Jana Olbrachta. Szlak marszu wojsk tatarskich znaczyły mordy na niewinnej ludności, pożary i grabieże. Najbardziej ucierpiały wówczas ziemie tzw.: Rusi Czerwonej, które to obszary przyłączył do Polski król Kazimierz Wielki. Kolejny raz Tatarzy najechali ziemię rzeszowską w 1624. Wówczas to Rzeszowa dzielnie bronił Mikołaj Spytek Ligęza. Atakując Rzeszów od strony wschodniej oddziały tatarski musiały sformować rzekę Wisłok, który był w okolicach rzeszowskiego grodu szeroki i bardzo. Liczne brody rzeczne (płycizny) znajdowały się dopiero w Piotraszówce. Nic zatem dziwnego, że czambuły wojowników nie omijały naszej wsi dokonując licznych spustoszeń. (Tatarzy spalili wtedy m.in.. Dworską część zabudowań i pierwszą w Piotraszówce szkółkę parafialną.) Niewielu jednak wie, że z tymi właśnie zdarzeniami związana jest nazwa jednego z pagórków boguchwalskich. Dzisiaj łatwo położenie tego miejsca gdyż u podnóża tego wzniesienia znajduje się widoczny neon reklamowy serwisu Toyoty. Wcześniej cechą szczególną tego miejsca była rzeźba św. Jana Nepomucena, mylona często z postacią św. Floriana. Miejsce na tym wzgórzu było umocnione i stanowiło jedyne schronienie przed wojskami tatarskimi. Przed nocnymi atakami Tatarów strzegły mieszkańców nocne warty. Gdy zbliżało się niebezpieczeństwo wówczas ciszę przerywały drewnianych gwizdków, którymi posługiwali się wartownicy. W porę ostrzeżeni ludzie mogli do obrony. Ponoć wśród bitewnej wrzawy było słychać zewsząd wibrujące głosy gwizdków informujących o zagrożeniu. Stąd też nazwa pagórka, która brzmi: Pogwizdal lub jak mawiają starsi mieszkańcy tej okolicy: „Pogwizdol”. Dzisiaj tylko sędziwi już mieszkańcy Boguchwały posługują się powyżej wspomnianą nazwą.
|
„Moja mała Ojczyzna”- Boguchwała— legenda o Tatarach i Pogwizdalu |